Często pierwszym kontaktem pracodawcy z potencjalnym pracownikiem jest pakiet dokumentów, w skład którego wchodzi list motywacyjny i CV (Curriculum Vitae) będące życiorysem zawodowym. Mimo że cześć specjalistów uważa, iż list motywacyjny jest zbędnym dokumentem – przecież skoro dana osoba stara się o pracę, to z pewnością posiada do tego motywację, jednak dobry list motywacyjny może zachęcić a słaby - pogrążyć kandydata. CV jest zbiorem dokonań kandydata na polu zawodowym, często poszerzonym o dodatkowe informacje, tj. znajomość języków, ukończone kursy, zainteresowania, hobby. Oba dokumenty są swego rodzaju wizytówką, być może jedyną informacją o kandydacie jaką będzie posiadał potencjalny pracodawca.

Curriculum Vitae (życiorys zawodowy) – najważniejsze elementy / wskazówki

• Dane osobowe - imię i nazwisko, data urodzenia, adres miejsca zamieszkania (w niektórych wzorach – dane te nie występują), aktualny numer telefonu, e-mail (zawierający np. imię i nazwisko albo samo nazwisko, a nie nick albo pseudonim artystyczny)
• Zdjęcie - jest mile widziane, choć nieobowiązkowe. Jeśli już kandydat je umieszcza, należy zwrócić uwagę aby postać była schludnie i elegancko ubrana. Zdjęcie z wakacji lub imprezy absolutnie nie może znaleźć się w CV
• Informacje o wykształceniu – ułożone chronologicznie poczynając od najbardziej aktualnego. Powinny być na tyle szczegółowe aby oddawały obraz dziedziny w której dana osoba się specjalizuje (nazwa jednostki kształcącej oraz czas trwania nauki)
• Doświadczenie zawodowe – ułożone chronologicznie poczynając od najbardziej aktualnego. W tej części powinna się znaleźć informacja nt. okresu pracy i zajmowanego stanowisko, opis wykonywanych czynności, szczególnie akcentując zakres, który czeka kandydata w przyszłej pracy
• Dodatkowe informacje tj. znajomość języków, ukończone kursy, zainteresowania, hobby – informacje te poszerzają wiedzę na temat kandydata, jego ambicji, zainteresowań, sposobu spędzania wolnego czasu. Nie należy wyolbrzymiać, o kłamstwie nie wspominając, ponieważ może się okazać, że czytający CV / przyszły pracodawca będzie miał te same zainteresowania i z pasją o nie zapyta
• CV powinno być przejrzyste i estetyczne, informacje powinny być pogrupowane tematycznie, z naciskiem na najważniejsze dane. CV powinno być sporządzone przy użyciu tej samej czcionki. Harmonia i przejrzystość świadczą o tym z jakim kandydatem potencjalny pracodawca ma do czynienia.

List motywacyjny – najważniejsze elementy / wskazówki

Struktura listu motywacyjnego - powinien zawierać od 3 do 4 akapitów zawartych na jednej stronie A4 o następującej budowie:

• Pierwszy akapit - informacje dotyczące motywów pisania listu oraz stanowiska o które kandydat się stara. Treści w tej części zawarte, powinny być konkretne, zrozumiałe i przejrzyste – stwierdzające jednoznacznie co kandydat chce robić

• Drugi akapit – konkretna informacja o umiejętnościach, kwalifikacjach i doświadczeniu kandydata. Należy pamiętać, iż wszelkie rozbudowane informacje mogą znaleźć się jedynie jeśli są istotne z punktu widzenia nowej posady (np. zakres czynności na stanowiskach, które zajmował kandydat, informacja o tematyce szkoleń i kursów, które odbył kandydat)
• Trzeci akapit - cechy charakteru oraz umiejętności personalne kandydata z punktu widzenia nowej posady, np. przy staraniu się o pracę przedstawiciela handlowego powinny ujęte zostać takie cechy jak kreatywność, komunikatywność, samodzielność, uparte dążenie do celu; przy aplikowaniu na stanowisko sekretarki ważniejsze będą takie cechy osobowości jak sumienność, doskonała organizacja pracy, umiejętność pracy w zespole, odporność na stres
• Czwarty akapit – podziękowania za rozpatrzenie oferty, wyrażenie gotowości i chęci współpracy. Często używanym zwrotem na zakończenie listu jest: „Z wyrazami szacunku” oraz własnoręczny podpis
• List motywacyjny powinien być odpowiedzią na ogłoszenie o pracę, tzn. że informacje w nim zawarte powinny nawiązywać do oferty i być pogrupowane zgodnie z wcześniejszym wypunktowaniem; powinien być przejrzysty
• Podobnie jak przy CV- mocne strony należy uwypuklić, a pisania o słabych za wszelką cenę unikać. Ta sama zasada dotyczy wyolbrzymiania.